To crush/break/beat/deflate, crumble to pieces, be completely crushed and broken to pieces, to push or thrust, ground, dust.dakk – an even or level place;dakkaa’ – a hill of mould or clay, not rugged, nor amounting to a mountain.dakkah – a single act of breaking, crushing, pounding etc.; a flat topped structure upon which one sits.Dukkat (pp. f. sing.): It is grounded; crushed; made to crumble to pieces.Dukkataa (pp. f. dual.): They both are crushed.Dakaatun (n.): single crash.Dakkan (v.n.): Crumble; dust; powder.Dakkaa' (v.n.): dust.
Ezmek veya kırmak veya dövmek veya söndürmek, parçalara ayrılmak, tamamen ezilmek ve parçalara ayrılmak, itmek veya itmek, zemin, toz.dakk – düz veya düz bir yer;dakkaa' – engebeli olmayan bir küf veya kil tepesi , ne de bir dağ.dekkah - tek bir kırma, ezme, vurma vb. eylemi; üzerine oturulan düz tepeli bir yapı.Dukkat (s.f. şarkı söylüyor): Topraklanmış; ezilmiş; parçalanacak hale getirildi.Dukkataa (s.f. dual.): İkisi de ezilmiş.Dakaatun (n.): tek çarpışma.Dakkana (v.n.): Parçalanmak; toz; toz.Dakkaa' (v.n.): toz.
د ك ك kelimesinden türemiş Kuran da geçen bütün kelimeler