to be able, be in a position to do something. taaqatun - ability, power, strength. ataaqa (vb. 4) - to be able to do a thing. tawwaqa (vb. 2) - to twist a collar, put a neck-ring on, impose a difficult task on a person, enable, hang around neck, impose, lay upon, encircle. ataaqa (vb. 4) - to be able to do a thing, find extremely hard and difficult to bear, do a thing with great difficulty. taaqat - the utmost that a person can do.
yapabilmek, bir şeyi yapabilecek durumda olmak. taaqatun - yetenek, güç, kuvvet. ataaqa (vb. 4) - bir şeyi yapabilmek. tevveka (vb. 2) - bir tasmayı bükmek, bir boyun halkası takmak, bir kişiye zor bir iş yüklemek, mümkün kılmak, boyuna asmak, empoze etmek, üzerine yatmak, çevrelemek. ataaqa (vb. 4) - bir şeyi yapabilmek, son derece zor ve dayanılmaz bulmak, bir şeyi çok güçlükle yapmak. taaqat - bir kişinin yapabileceği en fazla.
ط و ق kelimesinden türemiş Kuran da geçen bütün kelimeler